Ik wilde bidden

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Ik wilde bideden Gebeden
Vorm	Strofelied
Herkomst
Taal	Nederlands
Land	Nederland
Tekst
Dichter	Herman Verbeek
Muziek
Componist	Herman Verbeek
Liedbundels
Zang van de monnik 50
Getijden 242

Ik wilde bidden zijn de beginwoorden van het lied Gebeden op tekst en muziek van Herman Verbeek.

Opname beluisteren

• Van de CD Getijden gezongen door Herman Verbeek en monniken van de abijen van Averbode, Tongerlo en Berne. Opgenomen met toestemming van de Stichting Verbeekfonds.

Tekst

Ik wilde bidden
maar het wilde niet
de woorden vielen
uit de lucht terug
als scherven glas
op de plavuizen

ik balde woorden
en die balden mij
ik vloekte schimpte
wist maar al te goed
hoe bidden ging
toen ging ik vlemen

in hoge kerken
en het ging niet meer
bij oude bomen
maar ik hoorde hoe
de stad mij luid
stond uit te lachen

het lachen was het
dat mij ijzen deed
geschrokken van die
hoge schrille lach
moest ik daarheen
het lachen gilde

belandde ik die
avond op de markt
en met de avond
legde zich een ster
van scherven glas
op de plavuizen

daar zat ik rechtop
roerloos op de ster
de dagen kwamen
gingen en met het
voorbijgangers
zij wilden weten

begon hier langzaam
wat een vragen was
om lang verhalen
weldaad was daarin
een mozaïek
van kleuren woorden

wat was hier gaande
met de regen met
de zomer waren
woorden om ons heen
wist ik hier wordt
om ons gebeden

Opgenomen met toestemming van de Stichting Verbeekfonds.

Inhoud

"Niet meer kunnen bidden. Weerzin tegen de bidders, de brutale afgod-aanbidding. Niet meer willen bidden. De tekst kwijt zijn, het briefje, het plekje. Geen lust meer hebben. En geen zin meer in zien. Bidden belachelijk. Disco. Bistro. Niet weten wat bidden is. Het is je afgenomen door de bidders. Zij die het zich hebben toegeëigend, er belang bij hebben dat er gebeden wordt, nederig en braaf. Bij ons op de markt ligt een ster. Donkere bazaltsteentjes gelegd tussen grijze tot een achtpuntige ster. Meestal staan er kramen en gaan er haastige schoenen overheen. Een man zit op de ster als het stil is op de markt. 's Avonds meestal. Op de punten van de ster heeft hij zijn bezittingen gezet. Zijn sandalen, een fles rode wijn, een leeg boek, een lantaarn, een schaakbord, zulke dingen. Op één punt van de ster ligt niks. Daar kun je bij de man komen. Wie zich met bezit omringt, maakt zich onbereikbaar. De man spreekt met voorbijgangers, zie ik. De markt staat in vlammen. Woordeloos spreken. Durft die man dat? Ben ik de man?"
(Herman Verbeek in Zang van de monnik pag. 119)

Hymnologische informatie

Het lied werd voor het eerst gepubliceerd in Zang van de monnik (nr. 50), later in Getijden (nr. 242).

Literatuur

• Herman Verbeek (1989). Zang van de monnik. Alsmeer: Luyten. ISBN 9064161747
• Herman Verbeek (1996). Getijden. Zangen voor de dagen en de jaren. Aalsmeer: Dabar-Luyten. ISBN 9064163006