Tekst:Wanneer een mist herkenning laat vervagen

Deze pagina bevat de tekst van het lied Wanneer een mist herkenning laat vervagen. De tekst is hier uitsluitend opgenomen om te kunnen zoeken en raadplegen. Voor elke vorm van hergebruik dient u zich te melden bij de rechthebbende.

1	Wanneer een mist herkenning laat vervagen, de blik verdoft, niet weet wat is geweest, spreek dan hoe liefde ons kan blijven dragen:- ons hart doet pijn van alles wat het vreest. Geef ons de kracht, o God, als wij U vragen moed en geduld, en vrede die geneest.

2	Zo veel breekt stuk en krachten gaan verloren. De hand die steeds zo bezig was valt stil. Laat toch wie oud zijn, in geloof voltooien hun aardse taak, gehoorzaam aan uw wil. Verval doet pijn, maar schenk ons het vertrouwen dat Gij ons draagt, uw eigen hand ons tilt.

3	Dankzij uw Geest gaat goedheid niet verloren. In wat geweest is vangt uw toekomst aan. De blijdschap blijft, van hemels licht doordrongen; wat waarde heeft wordt nooit teniet gedaan. Hoe is geleefd, maar ook hoe is geleden, het blijft voor U voorbij de dood bestaan.

Uit: Het liefste lied van overzee, dl 2 naar ‘When memory fades’, van M.L. Bringle, Op melodie Finlandia van Sibelius