Toen ik moe was, mistroostig

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Toen ik moe was, mistroostig
Vorm	Lied met refrein
Herkomst
Titel	In complete desperation
Taal	Engels
Tekst
Dichter	John L. Bell
Vertaler	Roel Bosch
Bijbelplaats	Psalm 77:2-13 Psalm 77:15 Psalm 77:20-21
Muziek
Componist	John L. Bell
Melodie	De jaren
Gebruik
Thema	Aanvechting Twijfel
Trefwoord	Wanhoop
Liedbundels
Psalmen anders 77a

Toen ik moe was, mistroostig is een lied geschreven door John L. Bell getiteld In complete desperation. Het is vertaald door Roel Bosch en op muziek gezet door John L. Bell.

Opname beluisteren

• Uitgevoerd door solist Fleur en Koor Hemelsbreed, m.m.v. Anton Doornhein, orgel en Tim van Oijen, piano, o.l.v. Willem Blonk.

Tekst

De tekst van het eerste refrein luidt:

Nee, je helpt me niet meer met een vroom verhaal,
mijn verdriet en mijn boosheid zijn echt.
Ik vertik het te horen naar lege taal.
Ik ben bang nu. Niets komt meer terecht.

De tekst van het refrein aan het eind van het lied luidt:

Ik weet zeker: uw weg is een heilig pad,
door het water trok u met ons mee.
Ook al zie ik dat spoor niet, ik houd u vast:
aan uw hand durf ik mee door de zee.

Ontstaan

John Bell maakte in zijn tijd als vicar van de Engelstalige gemeente in Amsterdam kennis met het Nederlandse levenslied. Hij hoorde dat vaak in Grand Café De Jaren. Deze stijl vond hij passend bij de inhoud van de psalm, vol verdriet om een leven dat stuk lijkt te lopen. Zo is het een lied met trekken van de populaire cultuur. De twist komt aan het eind: dan is er toch die begaanbare weg, door Schelfzee en Jordaan.

Inhoud

'Ik zoek een antwoord op mijn vragen. Weet God niet meer wat vergeving is?', zingt de psalmist, vers 7-10. Dat antwoord lijkt niet te komen. Zo roept het refrein in deze versie uit de diepte van een onbeantwoord verlangen. Het stelt daarmee vragen aan God - of zijn het vragen aan het eigen godsgeloof?
De beginregels van de strofen luiden:

1. Toen ik moe was, mistroostig
2. Laat God mij nu alleen
3. U bevrijdde uw volk toch?
4. Totdat toen alles stil werd