Wiel Kusters

Wiel Kusters

Wiel Kusters (1947), komt uit een mijnwerkersgezin in Spekholzerheide/Kerkrade. Hij studeerde Nederlands in Nijmegen. Zijn proefschrift schreef hij onder begeleiding van professor A.L. Sötemann in Utrecht, waar hij ook promoveerde (1986): 'De killer. Over poëzie en poëtica van Gerrit Kouwenaar'. Hij was hoogleraar Letterkunde aan de Universiteit Maastricht, tot 2012. Schreef onder andere voor de passiespelen in Tegelen de nieuwe tekst, 'Levend bewijs', Querido Amsterdam 2005.

In zijn boek over de mijn, In en onder het dorp, mijnwerkersleven in Limburg (Vantilt 2012) blijkt hoe belangrijk het woord 'kuil', 'koel', is. In de kuil, in de mijn, werken de mannen, boven hun hoofd speelt het gewone leven zich af. Met steeds de dreiging: gaat het goed, onder de grond? En ook: hoe lang houden ze het vol, voordat hun longen het laten afweten? Het 'voel mijn kuil is toch zo diep', is zo bezien metafoor van dreigend onheil. Al blijft de eerste betekenis toch die van de dreigende grafkuil.

Dit artikel is helaas nog slechts een beginnetje. Kerkliedwiki nodigt u uit uw kennis te delen door het artikel te verbeteren.